Ayrancı ve civarını anlatan güzel bir şiir

[ozkaan]

Ağızboğaz vadisi dobalan dolu
Böğeciğ`in nihayet düzeldi yolu
Anbar`ın bellolmaz hiç sağı solu
Sağı solu güzel gelir gözüme.

Akgölün batısı kuru Kavuklar
Karaaç Kale`de dolu tavuklar
Saray,HÜYÜKBURUN şehri sayıklar
Şehirler güzel gelir gözüme.

Uluköy,Musaköy Ayrancı yanı
Orzalayı uzaktan şöyle bir tanı
Baraj boş,tüm köylü bekler mahzanı
Mahzanları güzel gelir gözüme.

Divaz,Küçükkoraş ve Büyükkoraş
Buğdaylıya gelmek için ilk tepeyi aş
Divle`nin yolları dolu dolu taş
Dağı taşı güzel gelir gözüme.

Akpınar,Çatköy,yanda Kıraman
Şu ara ağızları fena kor aman
Ne olmuşsa olmuş ili Karaman
Koyunları güzel gelir gözüme.

Moderin yapılıdır Kavaközü
Çift karılıdır Berendi tutamaz sözü
Hepsinin Divle`ye bağlanır özü
Özleri pek güzel gelir gözüme...
NOT:Bende bi yerden buldum bana ait değil.....

[ozkaan]

AYRANCI’DAN ÇALDIRAN’A

Yavuz Sultan Selim geçerken burdan,

Çaldıran savaşına attığı turdan.

Dinle tarihteki büyük onurdan,

Onurlar ülkesi yeri Ayrancı.



Her taraf yağmurlu, çamurlu, selli,

Köprüsüz geçilmez sellerden belli,

Bu köprü bir zatın bura önemli,

Bağlayanda budur beni Ayrancı.



Ziya efendi der bu köprü benim,

Yasaktır sizlere yoktur güvenim.

Bilmezsin kumandan nedir emelim,

Bunlara şahittir hani Ayrancı.



Komutan sinirli geldi gazaba,

Ölümü almadan artık hesaba.

Haykırır orduyu düşmez zehaba,

Ne işler görmüştür tanı Ayrancı,



“Geçmem ey muhanet sel alsın beni,

Girmem koltuğa kov aslan yesin beni.

Ürkütür tilkice şu sesin beni”

Burada yükseltir şanı Ayrancı.



Dalmıştır sellere bir ordu er,

Kaybetti sadece iki nefer.

Geldi o ziya der hayırlı sefer,

Ne mana çıkardı tanı Ayrancı.



“Ölenler münafık casustu derler,

Kutlu olsun, artık size seferler.”

Sultan Selim Şahım dolsun güneşler,

Yiya’ya kardeştir işte Ayrancı.



Ordular toplanıp karargâh kurdu,

Hilmi Dede Şaha selama durdu.

Helkede ayranı bir tas doldurdu,

Susamış orduya sundu Ayrancı.



Sultan Selim dedi o ulu ere,

“O helke nere, bu ordu nere.

Er başına düşmez belki de zerre”

Oradan hışımla döndü Ayrancı.



Bir soku taşına döküldü ayran,

Orduyu kandırdı kaldılar hayran.

Gelip okşayarak o büyük sultan,

Hilmi Dedeye “sensin Ayrancı”



İşte isim kondu mübarek zat’tan,

Ayrancı ilçem memnundur hayattan.

Bin beş yüz on dörtte bu mükâfattan,

Almıştır, adını yeşil Ayrancı.



Vakit ikindi namaz vakti oluyordu,

Padişah abdest almaya koyuldu.

Ziya Efendi’nin hediye ettiği ıbrığı aldılar ele,

Dökülüyordu gümüş ıbrıhtan su zerre.



Gözü ilişti ıbrıhtaki yazılı söze,

“Akşamki aşını sabaha bırak aş olur.

Akşamki işini sabaha bırakma iş olur”

Okudu, hemen savaşmayı aldı göze.



Yavuz Sultan Selim çaldırana karargâh kurdu,

Kumandaları ile görüştü plâna koyuldu.

Büyük zatın sözleri ışığında alındı karar,

Sonunda kazandı yavuz sultan selim zafer.



Besim Süleyman BAŞ

Eğitimci-Şair Yazar

[muhittin]

kim yazmış güzel tarif etmiş,gerçekdende öyle